POLSKI ZWIĄZEK INŻYNIERÓW I TECHNIKÓW BUDOWNICTWA jest samorządnym stowarzyszeniem naukowo – technicznym. Zrzesza ono na zasadzie dobrowolności inżynierów i techników zajmujących się problematyką budowlaną i związanymi z nią zagadnieniami inwestycyjnymi. Działalność stowarzyszenia opiera się na pracy społecznej ogółu Członków.
Druga wojna światowa przerwała planową działalność organizacji Polskiego Związku Inżynierów Budownictwa. Część inżynierów stanęła do walki w obronie kraju, zaś po klęsce wrześniowej rozproszyła się, zapełniając obozy jenieckie i emigrując za granicę. Część z tych, którzy zostali w kraju podjęła działalność konspiracyjną. Na czele tych ruchów stanął wybitny działacz PZITB prof. Stefan Bryła. Poległ jednak rozstrzelany przez hitlerowców na Warszawskiej ulicy. Poległo też wielu innych. Odzyskanie niepodległości zastało cały kraj w gruzach. Wobec dokonanych zniszczeń środowisko inżynierów budowlanych szczególnie stanęło wobec problemu odbudowy kraju. Potrzeba skupiła w szeregach szerokie rzesze członków różnych organizacji technicznych oraz złączyła ich siły do współpracy. Spowodowało to, że w 1948 roku część działaczy tj. inżynierów i techników budownictwa wyłoniła stowarzyszenie o nazwie Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa. Działania organizacyjne w środowisku osób związanych zawodowo z budownictwem na obszarze będącym w zasięgu obecnego Gliwickiego Oddziału rozpoczęły się tuż po wojnie. Pierwsze Koło w Gliwicach powstało w 1951 roku. Wraz ze wzrostem liczby członków organizowały się dalsze Koła. W 1952 roku na terenie Gliwic i Zabrza działało 7 Kół Zakładowych zrzeszających 184 członków. W tym też roku utworzony został w Gliwicach Oddział Rejonowy NOT. Stało się to impulsem do powzięcia decyzji utworzenia Oddziału Związku. 27 września 1953 roku na zebraniu organizacyjnym wystąpiono z wnioskiem do Zarządu Głównego Związku, a po akceptacji władz naczelnych w dniu 27 listopada odbyło się I Walne Zebranie Oddziału Gliwickiego Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa.